آفتاب پرست

به تصویرناواضحم در شیشه روبرو زل میزنممن نیاز دارم با این خود آشتی کنم...بس استدیگر فقط حق میدهمبه سرزنشگر درونمبابت اینکه به سادگی با تغییرات کنار نیامده استحق میدهمتقصیری نداردفکر میکند جور دیگر بهتر بودحتی به این فکر که جور دیگری بهتر بودحق میدهمبه کوچک بودن رویاهایم حق میدهمحتی به دست نیافتنی بودنشان هم حق میدهممن زنده امبه زندگی حق میدهمهمین پازل جورواجور رنگارنگ تلخ و شیرین باشدحق میدهمسعی نمیکنم چیزی را درست کنمبهتر کنم یا حتی خراب کنمبه شلوغی بی نظم جهانحق‌ میدهممیگذارم زندگی اتفاق بیفتدخواهرم برای دخترم مادری کندمادرم از من نگهداری کندو همسرم گاهی از همه چیز خسته شودمن به بودن جهاناینطور که هستحق میدهمباز هم به خانه امن روحم بازمیگردممن باز هم به خودم باز میگردماگر بگذارمکه خسته شومکه خستگی کنمکه خشمگین شومکه تلخی کنمکه هیچ چیز را برتر از هیچ چیز ندانم... آفتاب پرست...